غضروف در مغز مورف در حالی که ما خواب – احتمالا توضیح داد که چرا خوب چرت زدن می تواند کمک به تحکیم خاطرات یک مطالعه جدید نشان می دهد.

نورون ها در مغز ما است که تبادل اطلاعات و کمک به ما آموخت که باید یک غضروف مانند غلاف اطراف آنها شناخته شده به عنوان یک perineuronal خالص (PNN).

محققان آمریکایی بر این باورند که خواب شل این شبکه به اندازه کافی به ما خاطرات قوی تر و قوی تر و ضعیف ما خاطرات ضعیف تر باعث آنها را به رها کردن.

با استفاده از موش و مغز از انسان اهدا کنندگان آنها کار می کرد PNNs تراکم در نواحی مختلف مغزی درگیر در حافظه عاطفی پردازش در طول روز بدن چرخه.

آنها دریافتند که PNNs تغییر در خاصیت ارتجاعی خود را در یک شبانه روزی صورت تکرار به طور طبیعی در یک چرخه 24 ساعته – اما محرومیت از خواب می تواند مختل کردن این چرخه.

این نشان می دهد محرومیت از خواب را مختل طبیعی روند تثبیت حافظه با داشتن اثر مخالف – اصل تقویت این شبکه.

دستکاری PNNs می تواند کمک به مردم برای جلوگیری از اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و جلوگیری از حوادث ناراحت کننده از ورود به حافظه بلند مدت.

‘نتایج ما نشان می دهد که PNNs متفاوت در یک شبانه روزی شیوه و این اختلال با محرومیت از خواب,’ می گویند محققان در مجله eNeuro.

‘ما نشان می دهد که ریتمیک اصلاح PNNs ممکن است کمک به تثبیت حافظه در هنگام خواب.’

خواب را فراهم می کند فرصت را برای بدن انسان به استراحت – به جز برای مغز است.

در هنگام خواب مغز حساب برای یک بعد از یادگیری ساخت خاطرات قوی تر و قوی تر و ضعیف خاطرات ضعیف تر — یک فرایند شناخته شده به عنوان حافظه تحکیم.

حافظه تحکیم وابسته به زمان فرآیند که جدید پیدا دانش و اخیر تجربه در حال تبدیل به طولانی مدت خاطرات.

اما تغییر خاطرات نیاز به تغییر سیناپس اتصالات از طریق آن جریان اطلاعات بین سلول های عصبی.

در طول خواب REM – چهارمین مرحله از خواب همراه با رویاهای رنگی – سیناپس به فکر انجام اصلاح به عنوان حافظه تحکیم فرآیندهای رخ می دهد.

اما خواب ناشی از تغییرات نیاز به غلبه بر غضروف مانند غلاف شناخته شده به عنوان PNNs.

PNNs نه تنها احاطه و محافظت از سلول های عصبی اما همچنین جلوگیری از تغییرات در سیناپس.

اگر چه PNNs شده اند در طول تاریخ در نظر گرفته شده پایدار سازه مطالعات اخیر نشان می دهد آنها در حال تغییر در طول یادگیری به اجازه می دهد برای شکل گیری سیناپس.

تیم تحقیقاتی به رهبری دانشمندان در دانشگاه می سی سی پی, مرکز پزشکی, بنابراین theorised که PNNs متفاوت در طول خواب است که تعریف آنها به عنوان ‘یک دوره فعال سیناپسی اصلاح’.

در آزمایشگاه موشها خواب محروم euthanised و پس از آن بخش از مغز جدا برای مطالعه است.

توسط مستند که آیا یا نه آنها می تواند برچسب تورها با یک پروتئین است که متصل به یک خاص قند زنجیره ای آنها قادر به رعایت تغییرات در سیناپس.

یک کاهش در تعداد برچسب گذاشته شده توسط شبکه را نشان می دهد افزایش در تعداد سلول های عصبی اجازه می دهد تغییرات سیناپسی.

این تیم متوجه شد که tagging افزایش طول بیداری و کاهش طول خواب – اگر چه محرومیت از خواب مانع از این تغییر.

این نشان می دهد که کمبود خواب در طول شب مختل ریتم شبانه روزی باعث کاهش تعداد سلول های عصبی اجازه می دهد تغییرات سیناپسی و در نتیجه قرار می دهد یک توقف به تحکیم حافظه.

ریتم شبانه روزی در پستانداران هستند و طبیعی فرآیند داخلی است که به تنظیم چرخه خواب و بیداری مستقل از نور و تاریکی – توضیح می دهد که چرا ما jetlag.

‘داده های ما می افزاید: به تعداد فزاینده ای از مطالعات نشان می دهد که PNNs هستند و دینامیکی سازه ها در پاسخ به محیط زیست و به طور بالقوه کمک به تثبیت حافظه در هنگام خواب,’ تیم می گویند.

‘PNN rhythmicity رخ می دهد در موش نگهداری ثابت تاریکی, حمایت از این ادعا که این تغییرات را منعکس ریتم شبانه روزی به جای پاسخ به نور-تاریکی چرخه.’

این تیم تحقیقاتی همچنین سطوح در مقایسه با برچسب شبکه در بافت مغز انسان به دست آمده از دانشگاه هاروارد بافت مغز مرکز منابع در ماساچوست با هر اهدا کننده زمان مرگ.

انسان postmortem مطالعات با استفاده از زمان مرگ به عنوان یک پروکسی برای ریتم شبانه روزی در مغز انسان ارائه یک تصویر کلی از فعالیت های.

آنها دریافتند که مغز انسان نمایش داده می شود شبیه خواب-محور ریتم در شبکه ساختار به موش و نشان می دهد که تغییر ساختار PNNs ممکن است یکی از مکانیسم های پشت خواب-حافظه ناشی از تغییرات.

ریتم شبانه روزی از PNNs در افراد بشر را ‘گسترده پیامدهای’ به صورت اختلالات روانی.

PNN کسری گزارش شده در بادامه مغز انتورینال هیپوکامپ قشر و TRN در اسکیزوفرنی و اختلال دو قطبی, بیماران است.

اختلال در PNNs در این اختلالات ممکن است تغییر ریتم پلاستيسيته و به نوبه خود منجر به سیناپسی کسری.

محرومیت از خواب نیز پیشنهاد شده است به عنوان یک روش درمانی برای PTSD پس از یک تجربه آسیب زا است.

این امکان وجود دارد که اخلال در فرآیندهای مولکولی درگیر در PNN ریتم از طریق محرومیت از خواب می تواند کاهش قدرت ترس خاطرات کمک به PTSD.